معنی دست پیش کردن در لغت نامه دهخدا

مبادرت جستن. آغازیدن:، نه خوب آمدی با دو فرزند خویش، که من جنگ را کردمی دست پیش.، فردوسی.، پس از نامداران و گردان خویش، کسی کو کند جنگ را دست پیش.، فردوسی.، که گر مغزبودیت با خال خویش، نکردی چنین جنگ را دست پیش.، فردوسی.، کنون گر تو این را کنی دست پیش، منت بنده ام واین سرافراز خویش.، فردوسی.، تو کردی بدین داوری دست پیش، کنون بازگشتی ز گفتار خویش.، فردوسی.، تو کردی همه جنگ را دست پیش، سپه را تو برکندی از جای خویش.، فردوسی.، ورایدون که پیران کند دست پیش، نخواهد سپه یاور از شاه خویش.، فردوسی.، ورایدون که پیران از آن گفت خویش، نگردد کند جنگ را دست پیش.، فردوسی.، وگر خیل بدخواه از آن تو بیش، نباید بکینه کنی دست پیش.، اسدی.،، کنایه از دریوزه و گدائی کردن. (آنندراج). دست پیش آوردن. دست کشی کردن

معنی دست پیش کردن در فرهنگ فارسی معین

کاری را آغاز کردن، پیشدستی کردن

معنی دست پیش کردن - جستجوی لغت در جدول جو

دست پیش کردن(مَ دَ)

لغت نامه دهخدا

دست پیش کردن((~. کَ دَ))

تصویری از دست پیش کردن — تصویر دست پیش کردن

فرهنگ فارسی معین

دست خوش کردن

(تَ)

درآمدن. پرداختن.
- دست خوش کردن به چیزی، بدان پرداختن:
به که بکاری بکنی دست خوش
تا نشوی پیش کسان دستکش.
نظامی.
، به آسانی درآمدن و راه بردن بدان. به تصرف آوردن:
نه چندانش خزینه پیشکش کرد
که بتوان در حسابش دست خوش کرد.
نظامی.
، ساز کردن. آسان ساز کردن:
چو بر رود دستان کنم دست خوش
کنم مست و آنگه شوم مست کش.
نظامی.
، بازی کردن. مورد لعب قرار دادن. بازیچه ساختن:
دست خوش جفا مکن آب رخم که فیض ابر
بی مدد سرشک من در عدن نمی کند.
حافظ

لغت نامه دهخدا

دست پیش آوردن

(هََ کَ / کِ دَ)

دست زدن. شروع کردن:
که این نامه را دست پیش آورم
ز دفتر بگفتار خویش آورم.
فردوسی.
، دست پیش کسی آوردن، کنایه از دریوزه و گدائی کردن. (آنندراج). دست پیش کردن. دست کشی کردن. به علامت سؤال وخواهش و کدیه دست برابر کسی دراز کردن:
از آن تهی است کف آرزو گدای ترا
که دست پیش تو نتواند از حیا آورد.
محمدقلی میلی (ازآنندراج)

لغت نامه دهخدا